دورکاری ؟؟؟؟ ضربه بعدی را به شما خواهـد زد !!!!

(دورکاری و راه حل اسکرام)
نویسنده : Dominik Maximini – تاریخ انتشار 31 مارچ 2020
ترجمه و تالیف ( با اندکی تغییرات ) : آیدین افشار
این مقاله با اجازه و هماهنگی نویسنده ترجمه و منتشر می شود .
لینک مقاله اصلی : https://www.scrum.org/resources/blog/working-remotely-will-hit-you-next
شرایط حال حاضر جهان
بسیاری از مردم در سراسر جهان ، به سبب شیوع بیماری کرونا ( کوید – 19 ) در حال کار از خانه هستند. تقریبا همگی به شکل اتفاقی و یک شبه در این شرایط قرار گرفتند. با وجود سرعت بسیار زیاد نیاز و اجبار برای تغییر، حرکت به سمت دورکاری به طرز شگفت آوری نیازهای بسیاری از تیم ها را به نحو احسن پاسخ داده است. دلیل آن هم این است که اغلب آنها از قبل مدل ها و سطوحی از دورکاری را تجربه کرده بودند. به ویژه بسیاری از تیم های توسعه ( در حوزه نرم افزار ) و شرکت های فناوری به صورت عام سال هاست با صدور مجوز کار کردن به همکارانشان در هر زمان و مکان که دوست دارند، تجربیات ارزنده ای کسب کرده اند.
ولی به نظر می رسد در شرایط کنونی دورکاری به شکل غیر مستقیم مشکلاتی ایجاد خواهد کرد و می توان با یافتن روش هایی از راه حل اسکرام برای مدیریت بهتر شرایط استفاده نمود. فعلا تجربه تبدیل شدن خانه به محل کار هم وضعیت و احساس سخت بخصوصی ایجاد نکرده است. زمانی که از دوستانم در مورد شرایط فعلی می پرسم همگی می گویند « وضعیت بسیار عالی است و مشکلی نیست ».
اما سوال و ابهامی که در ذهن من ایجاد شده این است که ما بتوانیم در آینده در « وضعیت بسیار عالی » پایدار بمانیم. من فکر می کنم که نمی توانیم. در این مقاله با یک سری نتایج و شواهد علمی آشنا خواهید شد که من را به این ایده رسانده است و باید بدانید که در وضعیت خود نگران چه چیزهایی باشید.
همه گیری ، محیطی پر استرس ایجاد می کند
ما در میان همه گیری زندگی می کنیم. همه گیری ها، به ویژه شیوع بسیار بالای بیماری ایبولا در سال های اخیر، به ما آموخت درگیری و تلفات بالای انسانی سطح بالایی از استرس و اضطراب ایجاد می کند. ما به خاطر کسانی که دوستشان داریم نگران هستیم و نمی خواهیم به این ویروس آلوده شویم. به شکلی اگر به بیماری مبتلا شویم، برخی از ما احساس ننگ می کنیم یا ترس آن را داریم. اگر دوستان ما بیمار شوند، ممکن است برای حفظ سلامتی خودمان از آنها دوری کنیم. تحقیقات به ما می گوید که در چنین شرایطی دچار افسردگی و احساس درماندگی هم می شویم. به ویژه در شرایطی که در قرنطینه یا ایزوله هستیم که البته این شرایط همین الان در مورد بسیاری از ما صــدق می کند.
علاوه بر این، ممکن است در چنین شرایط بغرنج و پیچیده ای رفتاری عقلانی نداشته باشیم. در زمان شیوع بیماری ابولا در سال های 2013 تا 2016، مردم تا حد زیادی رفتارهای اضطرابی داشتند که شامل بروز رفتارهای خشونت آمیز نسبت به پرسنل پزشکی، عدم توجه به تابلوهای هشدار دهنده و حفاظتی یا عدم توجه به قوانین مصوب برای حفظ سلامتی مردم مانند شرایط برگزاری مراسم خاکسپاری و مراقبت از افراد بیمار می باشد.
نتایج تحقیقات اولیه
تحقیقات ثابت کرده اند که این شرایط حداقل به شش دلیل به وجود می آید:
- ترس و استرس با پردازش شناختی تداخل پیدا می کند.
- نقص و نبود اطلاعات مانع ارزیابی شخصی از ریسک می شود.
- حتی در شرایطی که اطلاعات مناسب در اختیار است، ارزیابی افراد از ریسک ضعیف است.
- اقدامات فرد تحت تاثیر اقدامات افراد دیگر است.
- اقدامات جمعی تحت تاثیر اقدامات سایر جمع ها قرار می گیرد.
- اقدامات ناشی از ترس احتمالا افزایش یافته و به نقطه اوج خود می رسد و با فروپاشی ارزش های فردی و اجتماعی و یا فرسایش نظام حکومتی و نظم عمومی آمیخته می شود.
تجربۀ آفریقای غربی و شباهت وضعیت کنونی ما
در حالی که این اتفاق در آفریقای غربی بروز کرد و به ظاهر خیلی دور و حتی غیر مرتبط به نظر می رسد، امروز مشابه همان رفتارها در سایر نقاط جهان به وفور قابل مشاهده است. مردم از خانه های خود بیرون می آیند و در دسته های پر ازدحام و یا در سوپر مارکت ها جلوی قفسه های خالی دستمال توالت جمع می شوند. ما حتی به آمبولانس ها و پزشکان حمله می کنیم و فکر می کنیم به این روش می توانیم ویروس کرونا را شکست دهیم. برخی از افراد به نظر می رسد که نمی فهمند با این رفتارها اوضاع را بدتر می کنند.
برای بدتر شدن اوضاع، ما حتی نسبت به شغل و موجودیت خودمان وحشت داریم. در ایالات متحده آمریکا هفته منتهی به تاریخ 31 مارچ، حدود سه میلیون و دویست و هشتاد هزار نفر شغل خود را از دست داده اند و طی تابستان نیز ممکن است حدود چهارده میلیون شغل دیگر هم از بین برود و این آمار فعلا فقط برای ایالات متحده آمریکاست. این دیدگاه و آمارهای مشابه به نسبت برای اکثر کشورهای دنیا قابل مشاهده است. در حالی که بسیاری از دولت ها در حال آماده سازی بسته های مشوق اقتصادی کلانی هستند، باید پذیرفت که این بسته ها تامین کنندۀ امنیت تمام مشاغل نخواهند بود. این به معنی آن است که ما در کنار ترس برای سلامتی خودمان و کسانی که دوستشان داریم، نگران شغلمان هم هستیم و این دقیقا نشان دهندۀ سطح افزایش یافته ای از استرس است.
اثرات دورکاری
اجازه بدهید نگاهی به اثرات دورکاری بر بهره وری و سلامت افراد بیاندازیم. در سال 2017 یک مطالعه در Eurofund و سازمان بین المللی کار در خصوص پیدا کردن اثرات دورکاری انجام شد. این مطالعه نشان داد که این اثرات بسیار مبهم هستند و با عوامل دیگری مانند میزان استفاده از تکنولوژی، شرایط کار در فضای کاری مشخص، مرزبندی بین زندگی و کار، شخصیت های متفاوت افراد و خصوصیات و مختصات مشاغل مورد مطالعه ارتباط دارد. این تحقیق به شکل بنیادین بیان می کند که اثرات دورکاری، به فرد و محیط وابستگی مستقیم به شرح زیر دارد:
اثرات مثبت دورکاری
- کاهش زمان رفت و آمد و زمان های سربار دیگر مرتبط با کار
- استقلال بیشتر در مدیریت زمان کار
- انعطاف بیشتر در مدیریت زمان سازمان
- تعادل بین زندگی و کار
- افزایش انگیزه
- کاهش گردش مالی غیر ضروری
- افزایش بهره وری و کارآیی
- کاهش هزینه
اثرات منفی دورکاری
این تحقیق در همان زمان جنبه های منفی از اثرات دورکاری را نیز پیدا کرد که عبارتند از:
- ساعت های طولانی تر کار
- تداخل بین خانه و کار ( اصطکاک بین زندگی شخصی و کار با دستمزد )
- مبهم شدن مرز بین زندگی و کار و افزایش تعارض های بین کار و خانواده
- زیاده روی در کار
- کاهش بالقوۀ پریودهای استراحت ضروری
- انزوا ( جدا شدگی ) و اثرات منفی بر سلامت شغلی و تندرستی
- افزایش خطر فرسودگی شغلی
- مشکلات خواب
نتایج مطالعات دیگر
مطالعه دیگری نشان داد 30% افرادی که به صورت عمومی و منظم در خانه کار می کنند، همیشه یا اغلب اوقات احساس استرس دارند ( در مقایسه با 25% افرادی که به صورت فیزیکی در محل کارشان حضور پیدا می کنند ). منظم در این محیط به معنای دائمی یا همیشگی نیست. بلکه به عنوان مثال به معنی دو روز در هفته است. طبق نظر محققین این مطالعه، به نظر می رسد شرایط و فرمهای جزئی کار از راه دور و بستر مخابراتی برای کار، باعث ایجاد تعادل مثبت بین مزایا و معایب می شود.
واقعیت این است که شرایط ما نه جزئی است و نه موقتی و گاه به گاه. اکثر ما ناخواسته، تمام وقت و بدون آنکه دیدگاه روشنی نسبت به سرانجام این وضعیت و پایان آن داشته باشیم، در این شرایط اجباری قرار گرفته ایم. همین چند وقت پیش عادت داشتیم همکارانمان را حداقل دو روز یک بار و رئیسمان را حداقل هفته ای یکبار ببینیم.
ولی الان در شرایطی قرار گرفته ایم که ممکن است ماه ها و شاید زمانی طولانی تر با آن درگیر باشیم و مجبور به تحمل انواع فاصله گذاری های اجباری شویم و به صورت قاطع امکان ملاقات همکارانمان را به صورت شخصی و رودرو نداشته باشیم. واقعیت این است که این یک نظریه علمی بر اساس مطالعه جامع بر روی کار در خانه و دورکاری نیست و متاسفانه ما با قطعیت و اطمینان نمی دانیم که در آینده چه شرایطی پیش خواهد آمد و اوضاع به چه شکلی پیش خواهد رفت.
یک سناریوی محتمل
بیایید به بهترین سناریوی ممکن فکر کنیم. تنها تعداد اندکی از افراد به دلیل بروز بحران واگیری و همه گیری ویروس کرونا و یا دورنمای احتمال از دست رفتن شغلشان، احساس اضطراب را تجربه کنند. همچنین فرض کنیم تعداد زیادی از افراد تیم های کاری ما علاقه دارند در خانه کار کنند و فقط 30% آنها به دلیل وضعیت دورکاری، سطح بالاتری از استرس را نشان می دهند. به عبارت دیگر اگر دو نفر از یک تیم سه نفره، با استرس های خود کنار بیایند و باعث بروز درگیری های پیچیده نشوند و نیاز به نظارت یا توجه بیشتر همکاران یا رئیسشان نداشته باشند، این برای ما 10% نیازهای اضافی نیروی کار و به صورت بالقوه امکان تعارض ایجاد می کند. این یک نفر، در یک تیم است.
یک مثال واقعی
حال اجازه دهید آن یک نفر در هر تیم یک مثال واقعی باشد. تصور کنید یک تیم متشکل از ده نفر از جمله خود شما در خانه کار می کنید. تعدادی در خانۀ خود فضای اختصاصی برای کار دارند و تعدادی در خانۀ خود به آن فضای اختصاصی مورد نیاز برای کار دسترسی ندارند. تعدادی بچه دارند و تعدادی بچه ندارند. تعدادی با خانواده و همسر خود زندگی می کنند و تعدادی هم تنها زندگی می کنند. تعدادی دارای روابط پایدار و آزمون پس داده هستند و تعدادی هم روابطشان در حال فروپاشی است. با این خصوصیات و مختصات شما در تیمی از افرادی عادی با مسائل و مشکلات عادی کار می کنید.
برای ورود به دنیای اسکرام می توانید از دوره غیرحضوری “آشنایی مقدماتی با اسکرام” شروع کنید
آغاز مشکلات دورکاری
حال فشار و اصطکاک شروع به افزایش می کند . یکی از اعضای تیم شما بیمار شده است و نمی داند به کرونا ( کووید 19 ) مبتلا شده یا فقط یک سرماخوردگی معمولی است . پدر بزرگ یکی از اعضای تیم باید به بخش مراقبت های ویژۀ بیمارستان منتقل شود به دلیل بیماری کرونا یا سکته قلبی یا هر بیماری دیگر . دقیقا در همین بازۀ زمانی ، شرکت شما سفارش های کمتری دریافت می کند و لازم است که میــزان ساعت های کاری را کم کند . کار محتمل و ممکن بعدی برای شرکت ، اخراج یا تعلیق برخی از کارکنان است .
در همان حال ، تیم شما یک تیم قدرتمند کاری است و برای انجام پروژه ها و کارهای خود در حدی که می توانند ، بسیار حرفه ای عمل می کند . همچنین و البته اعضای تیم در زمان دورکاری ، مراقب همکاران خود نیز هستند و در خصوص موضوعات فوری مانند افزایش فروش شرکت نیز بحث و تبادل نظر می کنند و تصور کنید در حین یک جلسۀ کاری در بستر اینترنت و با استفاده از ابزارهای آنلاین در حال برگزاری است و به دلیل مشکل اینترنت تصویر و صدای شما و همکارانتان قطع می شود و نمی توانید به جلسه از راه دور خود ادامه دهید .
تحلیل شرایط
چه فکر می کنید ؟ آیا این ها یک سناریوی محتمل برای تیم شما نیست ؟ آیا این موضوع و فرآیند توضیح داده شده فقط به یک شخص استرس زا در تیم شما مربوط است ؟ در ازای یک نفر برای هر تیم ، اگر رفتار و مسئلۀ خاص به موقع و کامل مورد رسیدگی قرار نگیرد ، سلامتی و بهره وری کل تیم را نابود خواهد کرد . یکی از مسائل اساسی این است که به نحوۀ برخورد با چنین مواردی تسلط نداریم و یاد نگرفته ایم که چگونه از راه دور درگیری های درون تیم و اضطراب و استرس افراد را شناسایی و حل کنیم .
مشکل دیگری هم وجود دارد و این است که شرایط عادی تشریح شده در بالا برای وضعیت یک تیم در حال دورکاری تا حد زیادی بعید است . به اعتقاد من ، اگر سه نفر از یک تیم ده نفره تحت تاثیر اضطراب و استرس باشند ، یک شرایط بسیار خوشبینانه است و خوش شانس هستیم ولی در واقعیت وضعیت می تواند بسیار بدتر از این باشد و تعداد افراد بیشتری تحت تاثیر اضطراب و استرس قرار داشته باشند .
چکار می توانیم انجام دهیم ؟
اولین کاری که باید انجام دهیم ، یافتن تعداد و شناسایی افرادی است که در تیم تحت تاثیر شرایط روانی دورکاری قرار گرفته اند و یا در آیندۀ نزدیک تحت تاثیر قرار خواهند گرفت . سپس باید سطح بالایی از شفافیت در خصوص ارزیابی میزان استرس و تندرستی همکاران و خودمان برقرار کنیم . ما باید قطعاً مراقب درگیری ها ، رفتارهایی که نمی شناسیم یا نمی فهمیم و نشانه های استرس یا فرسودگی شغلی در تیم باشیم . به عنوان یک رهبر لازم است با آرامش به عنوان یک الگو به اعضای تیم کمک کنیم .
به کارگیری اجایل و اسکرام
فرآیندهای چابک به پیاده سازی سطح بالایی از شفافیت کمک شایانی می کند . به عنوان مثال چارچوب اسکرام با دو موهبت قدرتمند در این شرایط می تواند مفید واقع شود . اسکرام مستر که به معنی واقعی مراقب افراد تیم است و Scrum Retrospective که این امکان را فراهم می کند حداقل هر دو هفته یکبار اعضای تیم با همدیگر حاضر شوند .
یقیناً این برای موفقیت کافی نیست ولی می تواند ما را دو قدم به آگاهی در خصوص موقعیتی که در آن قرار گرفته ایم نزدیک تر کند . همچنین با هم تیم های خود بنشینید و به صورت کاملا باز و شفاف در خصوص مسائل و مشکلات بحث و تبادل نظر کنید . از همه اعضای تیمتان دعوت کنید که با تمام ترس ها و پیشنهاداتشان جلو بیایند و در بحث شرکت کنند .
اصلاح برداشتهای ذهنی
در خصوص توهم و تعصب « خوشبینی » هشدار لازم را بدهید . این نکته مهم به این دلیل است که اصولا مردم باور دارند که مسائل و مشکلات بد فقط برای دیگران اتفاق می افتد و خودشان از انواع بلاها مصون هستند . علاوه بر این باید مکانیسم و الگوهای مقابله با استرس را در زمان دورکاری در نظر گرفته و یاد بگیرید . برخی سالم هستند ولی برخی دیگر سالم نیستند . می توانید برای مقابله و کاهش اثرات استرس به انجام برنامه هایی مجازی به شکل گروهی نیز اقدام کنید. مثل رقص و ورزش دسته جمعی مجازی و یا به هر کدام از اعضای تیم در جلسات روزانه فرصت دهید تا به مدت ده دقیقه به جای صحبت در مورد کار ، در مورد خودش صحبت کند .
هر کاری انجام می دهید، شفافیت را در سطح بالایی نگهدارید، شرایط خودتان و تیمتان را به صورت مداوم با هم پایش کنید و رویکردهای خود را به این شکل تطبیق دهید. حتما در خصوص درخواست کمک در زمانی که نیاز دارید تردید نکنید .
شما چطور؟ آیا در مورد دورکاری، شما هم در این اواخر شرایطی مشابه را در تیمتان تجربه کرده اید؟ آیا سطح بالاتری از درگیری را در تیمتان مشاهده می کنید؟ بهتر است نظرات و مسائل مشابه خودتان را در زیر همین پست به اشتراک بگذارید و تلاش کنیم با اشتراک تجربیات، با هم یاد بگیریم.
تجربه استفاده از اسکرام در مدرسه اسکرام
تجربه ما ثابت کرده که استفاده از چارچوب اسکرام و آموزش اسکرام به اعضای تیم های دورکار بسیار مفید است. پیاده سازی اسکرام باعث کاهش مشکلات پیش بینی نشده و آرامش بیشتر تیم می شود. اعضای تیم ما در مدرسه اسکرام نیز در حال دورکاری هستند و به شکل موثر توانسته ایم از آموزه های علم اسکرام برای انجام فعالیت های خود استفاده کنیم. خوشحال می شویم که تجربیات خود را به شما نیز انتقال دهیم و قدمی در مدیریت و بهبود شرایط نسبتاً بغرنج فعلی برداریم.
مدرسه اسکرام مرجع حرفه ای آموزش اسکرام
مقالات دیگر مدرسه اسکرام
۱۰ سوالی که یک مالک محصول برای موفقیت تیم اسکرام بایستی پاسخ آنها را بداند.
مهارتهای نرم در اسکرام – مهارت خودآگاهی و خودشناسی (بخش سوم)
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.